κατοδύρομαι

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: κατοδύρομαι	Medium diacritics: κατοδύρομαι	Low diacritics: κατοδύρομαι	Capitals: ΚΑΤΟΔΥΡΟΜΑΙ
Transliteration A: katodýromai	Transliteration B: katodyromai	Transliteration C: katodyromai	Beta Code: katodu/romai

English (LSJ)

[ῡ], deplore, τὸ ζῆν Pl.Ax.367d; τὴν ἑαυτοῦ τύχην D.S.13.58; ταυτὶ -όμενος X.Eph.5.1, cf. Parth.26.4:—Pass., to be mourned, Arch.Pap.1.220 (Ptol.).

[Seite 1402] med., sehr beklagen; Plat. Ax. 367 d; τὴν τύχην D. Sic. 13, 58; περί τινος 20, 40.

κατ-οδύρομαι hevig bejammeren.

κατοδύρομαι: (ῡ)1 горько жаловаться, скорбеть (περί τινος Diod.);
2 оплакивать (τὸ ζῆν Plat.; τὴν τύχην Diod.).

κατοδύρομαι: ἀποθετ., θρηνῶ πολύ, τι Πλάτ. Ἀξίοχ. 367D, Διόδ. 13. 58, κ. περί τινος ὁ αὐτ. 20. 40· καὶ παθ., κατοδυρθείς, ὑμνηθείς.

κατοδύρομαι (Α)
1. θρηνώ πάρα πολύ («πολλὰ τὴν ἑαυτῶν τύχην κατωδύροντο». Διόδ.)
2. καθικετεύω εκλιπαρώ, θερμοπαρακαλώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + ὀδύρομαι «θρηνώ»].