διειδής
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
English (LSJ)
ές, (διεῖδον) transparent, clear, Thphr.CP6.19.2, Ael.NA 4.30, Philostr.Ep.33; ποταμοί Max. Tyr.36.1: Sup., Luc.Bacch.6.
Spanish (DGE)
-ές
1 transparente, claro del agua, Pythag.Ep.2.3, Thphr.CP 6.19.2 (cód.), Luc.Bacch.6, Aesop.26, cf. Q.S.10.144, ποταμοί Max.Tyr.36.1, ἤλεκτρον Q.S.5.625, ἔλαιον Ael.NA 4.30, cf. Hsch.
•subst. τὸ δ. transparencia, limpidez (ὑελοῦ ἐκπωμάτων) Philostr.Ep.33
•fino sup. χάρται Lyd.Mag.3.14, λίνοι Lyd.Mag.3.64
•translúcido de la materia anímica Corp.Herm.Fr.23.14
•fig. puro, limpio del ojo, Chrys.M.58.791, τὸ διειδὲς νᾶμα τοῦ βίου Basil.M.31.561B.
2 fig. inteligible de las palabras, Clem.Al.Strom.6.15.116, ἡ διειδεστάτη φωνή la voz más clara dicho del apóstol Pablo, Gr.Nyss.M.46.1152A.
German (Pape)
[Seite 617] ές, durchsichtig, hell, ὕδωρ, Theophr. u. Luc. Bacch. 6.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
transparent, limpide.
Étymologie: *διείδω.
Russian (Dvoretsky)
διειδής: прозрачный (ὕδωρ Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
διειδής: -ές, (διεῖδον) διαφανής, διαυγής, καθαρός, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 6. 19, 2.
Greek Monolingual
διειδής, -ές (AM)
διαφανής, καθαρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι (α)- + -ειδής < είδος].
