γελοιάζω
τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ' ἡμέραν τὴν νῦν σπανιστοῖς δέξεται δωρήμασιν → who on this day shall receive Oedipus the wanderer with scanty gifts
English (LSJ)
only pres., jest, LXX Ge.19.14, Aristarch. ap. Ath.2.39e, Plu.2.231c, Arr.Epict.3.16.4, Jul.Caes.306b, Procop.Arc.9.
Spanish (DGE)
bromear ἔδοξεν δὲ γελοιάζειν ἐναντίον τῶν γαμβρῶν αὐτοῦ LXX Ge.19.14, σκώπτειν καὶ γ. Ath.39e, cf. Plu.2.231c, Arr.Epict.3.16.4, Poll.5.161, 6.122, 9.148, Moer.119, Iul.Caes.306b, Gr.Nyss.Eun.2.523, Procop.Arc.9.15, Hsch.s.u. γελυνμάξαι.
German (Pape)
[Seite 479] lächerliche Dinge sagen, Spaß machen, καὶ σκώπτειν Aristarch. bei Ath. II, 39 e; Plut. u. a. Sp.; nach Möris hellenistische Form.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
plaisanter, faire le bouffon.
Étymologie: γέλοιος.
Russian (Dvoretsky)
γελοιάζω: шутить, балагурить Plut.
Greek (Liddell-Scott)
γελοιάζω: μόνον κατ’ ἐνεστ., χαριεντίζομαι, λέγω ἀστεῖα, σκώπτω, Ἀρίσταρχ. παρ’ Ἀθην. 39Ε, Πλούτ. 2. 231C.
