υπόγλωσσος
From LSJ
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
Greek Monolingual
και αττ. τ. ὑπόγλωττος, -ον, Α
1. αυτός που βρίσκεται κάτω από τη γλώσσα
2. ο κάπως φλύαρος
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ ὑπόγλωσσον και ὑπόγλωττον
ονομασία δύο φυτών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + -γλωσσος (< γλῶσσα), πρβλ. πρόγλωσσος].
