νουθετέω
αἰτήσεις ἀκοὐεις σῶν ἱκετῶν· ταχἐως συνδραμεῖς ἀναπαὐων εὐεργετῶν· ἰάματα παρἐχεις, Ἱερἀρχα, τῇ πρὀς Θεὀν παρρησἰᾳ κοσμοὐμενος → You hear the prayers of your suppliants; quickly you come to their assistance, bringing relief and benefits; you provide the remedies, Archbishop, since you are endowed with free access to God.
English (LSJ)
(τίθημι)
A put in mind : hence, admonish, warn, re- buke, c. acc. pers., Hdt.2.173 ; παραινεῖν ν. τε τὸν κακῶς πράσσοντα A. Pr.266 ; οὐδὲ νουθετεῖν ἔξεστί σε S.El.595 ; κᾆτα νουθετεῖς ἐμέ Id.Ph. 1283 ; Ἔρωτα Lyr.Alex.Adesp. 8 (a) : c. acc. rei, ν. τάδε S.El.1025, cf.Ar.V.732 (lyr.) ; advise concerning, μηχανήματα E.HF855 (troch.): c. dupl. acc., τοιαῦτ' ἄνολβον ἄνδρ' ἐνουθέτει S.Aj.1156 ; ἅπερ με νουθετεῖς E.Supp.337, cf. Or.299 ; ν. τινὰ ὡς . . X.Cyr.8.2.15 :—Pass., S. OC1193, E.Med.29, etc. ; πρὶν ὑπὸ σοῦ ταῦτα νουθετηθῆναι Pl.Hp.Ma. 301c. 2 metaph., chastise, ν. τινὰ κονδύλοις, πληγαῖς, Ar.V.254, Pl.Lg.879d :—Pass., coupled with κολάζεσθαι, Id.Grg.478e.
Greek (Liddell-Scott)
νουθετέω: (τίθημι) ἐν τῷ νῷ τίθημι, θέτω εἰς τὸν νοῦν τινος, ἐφιστῶ τὴν προσοχὴν αὐτοῦ εἴς τι, ὄθεν, συμβουλεύω, προτρέπω, μετ’ αἰτ. προσ., Ἡρόδ. 2. 173· παραινεῖν, νουθετεῖν τε τοὺς κακῶς πράσσοντας Αἰσχύλ. Πρ. 264· οὐδὲ νουθετεῖν ἔξεστί σε Σοφ. Ἠλ. 595· κᾆτα νουθετεῖς ἐμέ; ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 1283· - μετ’ αἰτ. πράγματ., ν. τάδε αὐτόθι 1025, πρβλ. Ἀριστοφ. Σφ. 732· - μετὰ διπλῆς αἰτ., τοιαῦτ’ ἄνολβον ἄνδρ’ ἐνουθέτει Σοφ. Αἴ. 1156· ἅπερ με νουθετεῖς Ευρ. Ἱκέτ. 338, πρβλ. Ὀρ. 299· ν. τινα ὡς ..., Ξεν. Κύρ. 8. 2, 15· - Παθ., νουθετούμενος Σοφ. Ο. Κ. 1193, Εὐρ. Μήδ. 29, κτλ.· πρὶν ὑπὸ σοῦ ταῦτα νουθετηθῆναι Πλάτ. Ἱππ. Μείζων 301C. 2) μεταφορ., ν. τινα κονδύλοις, πληγαῖς Ἀριστοφ. Σφ. 254, Πλάτ. Νόμ. 899D· ἐντεῦθεν συνημμένον μετὰ τοῦ κολλάζειν, ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 479Α.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
I. mettre dans l’esprit :
1 remettre en mémoire, faire ressouvenir, rappeler : τι qch ; τινα avertir qqn ; τινά τι rappeler qch à qqn ; ὡς XÉN rappeler que, etc.
2 avertir, réprimander, faire la leçon;
II. calmer : τινα ἐπῳδαῖς SOPH apaiser qqn par des chants.
Étymologie: νοῦς, τίθημι.
