ἀμεταμέλητος

From LSJ
Revision as of 12:11, 21 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (big3_3)

ἀλλὰ πάνυ ἑτοίμως παρορᾷς → but you quite purposely see wrongly

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀμεταμέλητος Medium diacritics: ἀμεταμέλητος Low diacritics: αμεταμέλητος Capitals: ΑΜΕΤΑΜΕΛΗΤΟΣ
Transliteration A: ametamélētos Transliteration B: ametamelētos Transliteration C: ametamelitos Beta Code: a)metame/lhtos

English (LSJ)

ον,

   A not to be repented of or regretted, ἡδονή Pl.Ti. 59d; τὸ πεπραγμένον αὐτοῖς ἀ. γίγνεται Id.Lg.866e; ἀμεταμέλητον ἐστί τί τινι one has nothing to repent of, Plb.21.11.11.    2 having no opportunity of repentance, Just.Nov.129.3.    II of persons, unrepentant, feeling no remorse, ἀ. ἀνίατος Arist.EN1150a22, 1166a29. Adv. -τως Them.Or.19.231a, Inscr.Prien.114.

German (Pape)

[Seite 122] keine Reue verursachend, ἡδονή Plat. Tim. 59 d, öfter; πίστις αὐτοῖς ἀμ. ἔσται, sie werden ihre Treue nicht bereuen, Pol. 24, 11; Cic. Att. 7, 3. 13, 52; nicht bereuend, N. T. – Adv. -τως. Themist.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμεταμέλητος: -ον, περὶ οὗ δὲν μεταμελεῖταί τις, ἡδονὴ Πλάτ. Τίμ. 59D· τὸ πεπραγμένον αὐτοῖς ἀμ. γίγνεται ὁ αὐτ. Νόμ. 866Ε· ἀμεταμέλητόν ἐστί τί τινι = δὲν ἔχει τίς τι δι’ ὃ νὰ μετανοήσῃ, Πολύβ. 24. 12.11. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, ὁ μὴ μεταμελόμενος, ὁ μὴ αἰσθανόμενος λύπην ἢ ἔλεγχον συνειδήσεως, ἀμ. ἀνίατος Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 7, 2, πρβλ. 9. 4, 5: - Ἐπίρρ. -τως Θεμίστ. 231Α, Αἴσωπ. 4, ἔκδ. de Fur.: ὡσαύτως -τὶ Φώτ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non regretté.
Étymologie: ἀ, μεταμέλω.

Spanish (DGE)

-ον
I de abstr.
1 de lo que uno no se arrepiente, de lo que no hay motivo de queja ἡδονή Pl.Ti.59d, Antisth.110, Plu.2.137b, τὸ πεπραγμένον Pl.Lg.866e, προαίρεσις Plb.21.11.11, πίστις Plb.23.16.11, τιμαί D.H.11.13, celeritas nostri reditus ἀ. debet esse Cic.Att.126.2.
2 de lo que uno no se vuelve atrás, irrevocable, invariable προθυμία Iul.Or.4.241d, δίκαιος σκοπός PMasp.314.3.11 (VI a.C.) ἀσφάλεια PLond.77.4 (VIII a.C.)
de lo que no hay que arrepentirse μετάνοια 2Ep.Cor.7.10, τὰ χαρίσματα ... τοῦ Θεοῦ Ep.Rom.11.29.
II de pers. que no se arrepiente, que no tiene remordimientos, firme ὁ γὰρ ἀμεταμέλητος ἀνίατος una persona que no se arrepiente no puede ser curada Arist.EN 1150a22, ἀ. γὰρ ὡς εἰπεῖν no tiene nada de que arrepentirse, por así decirlo Arist.EN 1166a29, ἀμεταμέλητοι ἦτε ἐπὶ πάσῃ ἀγαθοποιΐᾳ 1Ep.Clem.2.7.
III adv. -ως
1 irrevocablemente Ath.Al.M.26.376B.
2 sin remordimientos, sin arrepentirse, IPr.114.8 (I a.C.), Them.Or.19.231a.
3 irreflexivamente Aesop.83.2.