παταγώ
From LSJ
συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι → it is the part of prudent men, before difficulties arise, to provide against their arising; and of courageous men to deal with them when they have arisen
Greek Monolingual
-έω, Α πάταγος
1. κάνω πάταγο, εκπέμπω ισχυρό κρότο («παταγεῖ δ' εὐρεία θάλασσα», Θεόκρ.)
2. (για πτηνά) κρώζω, κραυγάζω θορυβωδώς («ὁ κόττυφος ἐν μὲν τῷ θέρει ᾄδει, τοῦ δὲ χειμῶνος παταγεῖ», Αριστοτ.)
3. (σχετικά με τα δόντια) τρίζω
4. κάνω κάτι να θορυβεί, κρούω, χτυπώ («πολλοὶ δὲ τύμπανα παταγέουσιν», Λουκιαν.)
5. φρ. «καλὰ δὴ παταγεῖς» — καλά τά κατάφερες.
