σκαίρω

English (LSJ)

only pres. and impf., Ion. impf. σκαίρεσκε A.R.4.1402:— skip, dance, frisk, of calves, Od.10.412, cf. Theoc.4.19, Call.Dian. 100; οὐρῇ σ. A.R.4.1402; of dancers, ποσὶ σκαίρειν Il.18.572, cf. Arist.Pr.869b9. (Hence σκαρθμός, σκαρίζω, cf. ἀσκαρίζω:—σκιρτάω is prob. Frequentat.)

German (Pape)

[Seite 888] hüpfen, springen, tanzen; Od. 10, 412; ποσί, Il. 18, 572; σκαίροντες ὠρχήσαντο, Ap. Rh. 1, 1135.

French (Bailly abrégé)

seul. prés. et impf.
sauter, bondir.
Étymologie: R. Σκαρ, bondir.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σκαίρω huppelen, springen.

Russian (Dvoretsky)

σκαίρω: прыгать, подпрыгивать, скакать Hom., Theocr.: σ. ποσί Hom., Arst. топать ногами, плясать.

English (Autenrieth)

skip, Od. 10.412; ποσί, ‘with tripping feet,’ Il. 18.572.

Greek Monolingual

Α
(κυρίως στον ενεστ. και παρατ.)
1. πηδώ, αναπηδώ, σκιρτώ («σκαιρούσας ἐλάφους», Καλλ.)
2. χορεύω, ορχούμαι («ποσὶ σκαίροντες ἕποντο», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. σκαίρω (< σκαρ-jω) ανάγεται, κατά την πιθανότερη άποψη, στη συνεσταλμένη βαθμίδα skr-jω της ΙΕ ρίζας (s)ker- «πηδώ, στριφογυρίζω» (βλ. και λ. κράδη) και συνδέεται με αρχ. άνω γερμ. scerōn «είμαι ζωηρός», γερμ. sich scheren «βιάζομαι, τρέχω», αγγλοσαξ. secge-scēre «ακρίδα». Από το ρ. σκαίρω, τέλος, προέρχονται οι τ. ἀσκαρίς, σκιρτῶ].

Greek Monotonic

σκαίρω: μόνο σε ενεστ. και παρατ., πηδώ, αναπηδώ, σκιρτώ, χοροπηδώ, σε Όμηρ.

Greek (Liddell-Scott)

σκαίρω: ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ. σκαίρεσκε Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1402· - πηδῶ, σκιρτῶ, χορεύω, «τσινῶ», ἐπὶ μόσχου, Ὀδ. Κ. 410, πρβλ. Θεόκρ. 4. 19· οὐρῇ σκ. Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1942· ἐπὶ ὀρχηστῶν, ποσὶ σκείρειν Ἰλ. Σ. 572, πρβλ. Ἀριστ. Προβλ. 2. 31, 2. (Ἐντεῦθεν σκαρθμός, σκαρίζω, πρβλ. ἀσκαρίζω· - σκιρτάω εἶναι πιθανῶς τύπος θεμιστικός). -Καθ’ Ἡσύχ.: «ἅλλεται, σκιρτᾷ, πηδᾷ, τρέχει, ὀρχεῖται».

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: to hop, to jump, to dance (ep. Il.), only pres. a. ipf.
Other forms: καρθμοί κινήσεις H.
Compounds: Also w. ἀνα-, δια-, ὑπο- a. o.
Derivatives: σκαρ-θμός m. jump (hell. epic), as 2. member a. o. in ἐύ-, πολύ-σκαρθμος with fair, resp. many jumps (Il.; cf. Porzig Satzinhalte 237); σκάρος n. id. (EM) with ἀ-σκαρές ἀκίνητον H.; σκαρία παιδιά H. Also σκάρος m. Scarus cretensis, parrot-fish (Epich., Arist., pap a. o.), after its lively movements (Strömberg Fischn. 52), with σκαρῖτις f. name of a stone, after the colour (Plin.; Redard 61). Dimin. -ιον n. (pap.). -- Secondary verb formation σκαρ-ίζω to hop, to tap, to flounce (Gp.) -ισμός m. (Eust., H.); also ἀσκαρίζω (Hp., Cratin.); on ἀ- s. ἀσπαίρω w. lit. -- On ἀσκαρίς and σκιρτάω s. v.; cf. also σκαρδαμύσσω.
Origin: IE [Indo-European]X [probably] [933] *sker- jump
Etymology: Primary yot-present without immediate non-Greek agreement. Nearest is the full grade secondary formation OHG scerōn be reckless, exuberant, MHG a. MLG scheren rum, hutty, NHG sich scheren; to this several verbal nouns in Germ. and Balto-Slav., e.g. MLG holt-schere jay, OE secge-scēre locust, Lith. skėrỹs id., Slav., e.g. OCS skorь, Russ. skóryj quick, robust. Further forms w. lit. in Fraenkel a. Vasmer s. vv. -- If one removes the s-, adds diff. root-determinatives (e.g. -d-) and assumes a gen. meaning jump (around), move (turning) etc. one can stretch the lines of connection as far as one likes; cf. WP. 2, 566 ff., Pok. 933 ff.

Middle Liddell

σκαίρω, only in pres. and imperf.]
to skip, frisk, Hom.

Frisk Etymology German

σκαίρω: {skaírō}
Grammar: v.
Meaning: hüpfen, springen, tanzen (ep. seit Il.).
Composita: auch m. ἀνα-, δια-, ὑπο- u. a., (nur Präs. u. Ipf.)
Derivative: Davon σκαρθμός m. Sprung (hell. Epik), als Hinterglied u. a. in ἐύ-, πολύσκαρθμος ‘mit schönen, bzw. vielen Sprüngen’ (Il.; vgl. Porzig Satzinhalte 237); καρθμοί· κινήσεις H.; σκάρος n. ib. (EM) mit ἀσκαρές· ἀκίνητον H.; σκαρία· παιδιά H. Auch σκάρος m. Scarus cretensis, Papageifisch (Epich., Arist., Pap u. a.), nach den lebhaften Bewegungen (Strömberg Fischn. 52), mit σκαρῖτις f. N. eines Steins, nach der Farbe (Plin.; Redard 61). Demin. -ιον n. (Pap.). — Sekundäre Verbbildung σκαρίζω hüpfen, pochen, zappeln (Gp.) -ισμός m. (Eust., H.); auch ἀσκαρίζω (Hp., Kratin.); zu ἀ- s. ἀσπαίρω m. Lit. — Zu ἀσκαρίς und σκιρτάω s. bes.; vgl. noch σκαρδαμύσσω.
Etymology: Primäres Jotpräsens ohne unmittelbare außergriech. Entsprechung. Am nächsten kommt die hochstufige Sekundärbildung ahd. scerōn mutwillig, ausgelassen sein, mhd. u. mnd. scheren laufen, eilen, nhd. sich scheren; dazu mehrere Verbalnomina im Germ. und Balt.-Slav., z.B. mnd. holt-schere Eichelhäher, ags. secge-scēre Heuschrecke, lit. skėrỹs ib., slav., z.B. aksl skorь, russ. skóryj schnell, flink. Weitere Formen m. Lit. bei Fraenkel u. Vasmer s. vv. — Durch Abtrennung des s-, Hinzufügung verschiedener Wz.determinative (z.B. -d-) und Ansetzung einer allg. Bedeutung ‘(herum)-springen, (sich) drehen(d bewegen)’ kann man die Ver- bindungsfäden beliebig weit ausdehnen; vgl. WP. 2, 566 ff., Pok. 933 ff.
Page 2,714-715

Mantoulidis Etymological

(=πηδῶ, χορεύω). Συγγενικό μέ τό σκιρτάω -ῶ πού εἶναι θαμιστικός του τύπος. Ἀπό τό σκαίρω τά: σκαρθμός (=πήδημα, τρέξιμο), σκαρίζω (=ἀναπηδῶ), ἀσκαρίζω (=πηδῶ), ἀσκαρίς (=σκουλήκι τῶν ἐντέρων).