προφθάνω

English (LSJ)

[ᾰ],

   A outrun, anticipate, c. acc., προφθάσασα καρδία γλῶσσαν A.Ag.1028 (lyr.); ἐγὼ . . σε προφθάσας λέγω . . Pl.R.500a, cf. PCair.Zen.520.2 (iii B.C.): c. part., προὔφθης με παρακύψασα Ar.Ec. 884, cf. Th.7.73, LXX 1 Ki.20.25, al.: c. gen., προέφθασα τοῦ φυγεῖν ib.Jn.4.2, cf. 1 Ma.10.4.    2 abs., to be beforehand, στόματι E.Ph. 1385, Theo Sm.p.160H.: aor. Med., προφθάμενος A.R.4.913.

German (Pape)

[Seite 797] (s. φθάνω), Einem zuvorkommen; προφθάσασα καρδία γλῶσσαν ἂν τάδ' ἐξέχει, Aesch. Ag. 1028; προφθῆναι θέλων, Eur. Phoen. 1394; προὔφθης με παρακύψασα, Ar. Eccl. 884; Thuc. 3, 69; ἐγώ σε προφθάσας λέγω, Plat. Rep. VI, 500 a; προφθάσας αὐτὸν ἔφη, Ath. III, 109 b, u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

προφθάνω: [ᾰ], μέλλ. -φθάσω [ᾰ] καὶ -φθήσομαι· - φθάνω πρὸ ἄλλου, προλαμβάνω, προφθάνω, μετ’ αἰτ., προφθάσασα καρδία γλῶσσαν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1028· ἐγὼ… σε προφθάσας λέγω… Πλάτ. Πολ. 500Α· ὡσαύτως μετὰ μετοχ., προὔφθης με παρακύψασα Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 884, πρβλ. Θουκ. 7. 73. 2) ἀπολ., προλαμβάνω, προφθῆναι θέλων «προλαβεῖν θέλων» (Σχόλ.), Εὐρ. Φοίν. 1385 ὡσαύτως ἐν τῷ μέσ. ἀορ., προφθάμενος, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 913, Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. 13. 19.

French (Bailly abrégé)

prévenir, devancer, acc..
Étymologie: πρό, φθάνω.

English (Strong)

from πρό and φθάνω; to get an earlier start of, i.e. anticipate: prevent.

English (Thayer)

1st aorist προέφθασα; to come before, to anticipate: αὐτόν προεφθασε λέγων, he spoke before him (R. V. spake first to him), or anticipated his remark, Aeschylus, Euripides, Aristophanes, Plutarch; the Sept..)