εὔκισσος
From LSJ
ἐν γὰρ χερσὶ τέλος πολέμου, ἐπέων δ' ἐνὶ βουλῇ → War finds its end in arms, words find their end in debate (Iliad 16.630)
English (LSJ)
ον,
A ivied, Ἑλικών AP7.407 (Diosc.).
German (Pape)
[Seite 1074] epheureich, Ἑλικών Diosc. 25 (VII, 407).
Greek (Liddell-Scott)
εὔκισσος: -ον, πλήρης κισσοῦ, Ἑλικὼν εὔκισσος Ἀνθ. Π. 7. 407, 3.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
au beau lierre.
Étymologie: εὖ, κισσός.
Greek Monolingual
εὔκισσος, -ον (Α)
(για τόπο) αυτός που έχει άφθονο κισσό («Ἑλικὼν εὔκισσος», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κισσός.
