καταβρύκω
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
[ῡ], aor. 1
A κατέβρυξα Nic.Th.675:—bite in pieces, eat up, Hippon.36, AP6.263 (Leon.), Nic. l.c.
German (Pape)
[Seite 1341] zerbeißen, verschlingen; vom Löwen Leon. Tar. 51 (VI, 263); vgl. Ath. XIV, 645 c; Nic. Th. 675.
Greek (Liddell-Scott)
καταβρύκω: ἀόρ. α΄ κατέβρυξα Νικ. Ἀλεξιφ. 675·-δάκνων κόπτω εἰς τεμάχια, κομματιάζω, κατατρώγω, Ἱππῶναξ παρ’ Ἀθην. 645C, Ἀνθ. ΙΙ. 6. 263, Νίκ. ἔνθ’ ἀνωτ.
French (Bailly abrégé)
déchirer à belles dents, dévorer.
Étymologie: κατά, βρύκω.
Greek Monolingual
καταβρύκω (Α)
κατακομματιάζω, κατατρώγω («δουρὶ φονευσάμενος ἄρτι καταβρύκοντα τὸν... μόσχον»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + βρύκω «κομματιάζω, δαγκώνω»].
