πυρπολητής

Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: πυρπολητής	Medium diacritics: πυρπολητής	Low diacritics: πυρπολητής	Capitals: ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ
Transliteration A: pyrpolētḗs	Transliteration B: pyrpolētēs	Transliteration C: pyrpolitis	Beta Code: purpolhth/s

English (LSJ)

οῦ, ὁ,

A gloss on πυρεύς, Hsch.

[Seite 824] ὁ, bei Hesych. Erkl. von πυρεύς.

ο, ΝΜΑ, θηλ. πυρπολήτρια Ν πυρπολῶ
αυτός που προξενεί πυρπόληση, εμπρηστής
νεοελλ.
1. ναυτ. κυβερνήτης ή ναύτης πυρπολικού, αλλ. μπουρλοτιέρης
2. στον πληθ. οι πυρπολητές
ιδιαίτερη τάξη πλοιάρχων και ναυτών κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, η οποία ασχολούνταν με την προετοιμασία και τη χρήση τών πυρπολικών.