αζαλέος
From LSJ
ἀλλ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο· χέσαιτο γάρ, εἰ μαχέσαιτο → fighting is what she can't do, for if she should fight she would shit
Greek Monolingual
ἀζαλέος, -α, -ον (Α)
1. αποξηραμένος, ξερός, άνυδρος
2. ο χωρίς ακμή, μαραμένος
μτφ. τραχύς, άτεγκτος, σκληρός
3. αυτός που ξεραίνει ή μαραίνει, καυτός, ζεματιστός, δριμύς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἄζω- το επίθημα l του ἀζαλέος οφείλεται πιθανώς σε επίδραση του έρρινου επιθήματος n τών ρημάτων ἀζάνω / ἀζαίνω (πρβλ. και το συνώνυμο ἰσχαλέος παρά τα ἰσχναίνω / ἰσχνόω)].
