σταφίς
From LSJ
νῆα μὲν οἵ γε μέλαιναν ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν ὑψοῦ ἐπὶ ψαμάθοις, ὑπὸ δ' ἕρματα μακρὰ τάνυσσαν → they pushed the black ship up over the sand onto dry land and placed long beams under her
English (LSJ)
ίδος, ἡ,=
A ἀσταφίς 1 (q.v.), LXXNu.6.3, al., PCair.Zen.13.16 (iii B.C.), Inscr.Délos 464.5 (ii B.C.). II a plant, σ. ἀγρία, stavesacre, Delphinium Staphisagria, Hp.Nat.Mul.95, Dsc.4.152; staphis, Plin.HN23.17.
German (Pape)
[Seite 931] ίδος, ἡ, getrocknete Weinbeere, Rosine; Ep. ad. 69 (V, 304); Diosc. u. A. S. auch ἀσταφίς.
Greek (Liddell-Scott)
σταφίς: -ίδος, ἡ, ἴδε ἐν λ. ἀσταφίς.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
raisin sec, raisiné, fruit.
Étymologie: DELG v. ἀσταφίς, cf. σταφύλη.
