κλειδουχέω

English (LSJ)

Att. κληδ-,

   A to be a κλειδοῦχος, κ. θεᾶς to be her priestess, E.IT1463: abs., -οῦντος Ἀρίστωνος OGI170 (Delos, ii/i B.C.).    II γλώσσης πικροῖς κέντροισι κλῃδουχούμενοι, perh. kept in check, E.HF 1288.

German (Pape)

[Seite 1447] = κλῃδουχέω, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

κλειδουχέω: Ἀττ. κλῃδ-, εἶμαι κλειδοῦχος, κλ. θεᾶς, εἶμαι ἱέρεια αὐτῆς, Εὐρ. Ι. Τ. 1463. ΙΙ. παρὰ τῷ αὐτῷ ἐν Ἡρ. Μαιν. 1288, εὑρίσκομεν παθ. μετοχ. κλῃδουχούμενοι, ὅπερ ὁ Matthiä ἑρμηνεύει, ἐκ τοῦ πλησίον παρατηρούμενοι, παραφυλαττόμενοι ἀλλ’ ἡ λέξις εἶναι πιθανῶς ἐφθαρμένη, ἴδε Δινδ. ἐν τόπῳ.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
avoir les clefs (d’un temple), être surveillant ou prêtre d’un temple.
Étymologie: κλειδοῦχος.

Greek Monotonic

κλειδουχέω: Αττ. κλῃδ-, μέλ. -ήσω,
I. είμαι κύριος, υπεύθυνος των κλειδιών, κλ. θεᾶς, είμαι ιέρειά της, σε Ευρ.
II. Παθ., παρατηρούμαι στενά, παραφυλάττομαι, στον ίδ.