παλαιστή
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
ἡ,
A = παλαστή (q. v.); Aeol. παλαίστα Alc. 33.6 (v.l. παλάσταν).
German (Pape)
[Seite 446] ἡ, die flache Hand, wie παλάμη, die Breite von vier Fingern, als Längenmaaß, Arist. H. A. 9, 27 u. A.; auch παλαστή geschrieben, VLL., vgl. Lob. Phryn. 295. – Bei Sp. auch παλαιστής, vgl. Poll. 2, 157.
Greek (Liddell-Scott)
παλαιστή: ἡ, μεταγενέστ. τύπος τοῦ παλαιστή, ὃ ἴδε.
French (Bailly abrégé)
ής (ἡ) :
1 paume de la main;
2 paume ou palme, mesure att. valant 4 doigts.
Étymologie: παλαστή.