πορεῖν

From LSJ
Revision as of 01:16, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (6)

Τὸ δὴ τρέφον με τοῦτ' ἐγὼ λέγω θεόν → Denn ich bezeichne das, was mich ernährt, als Gott → Denn was mir Nahrung gibt, bezeichne ich als Gott

Menander, Monostichoi, 490

Greek (Liddell-Scott)

πορεῖν: ἀόρ. ἀπαρ., ἰδε ἐν λ. *πόρω.

French (Bailly abrégé)

v. *πόρω.

English (Slater)

πορεῑν (defect. aor. 2, (ἔ)πορε(ν), ἔπορον; πόρε; πορών.)
   a have offered, given ὥς τέ οἱ αὐτὰ Ζηνὸς παῖς ἔπορεν δαμασίφρονα χρυσόν (O. 13.76) τῷ μὲν Ἀπόλλων ἅ τε Πυθὼ κῦδος ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίας (P. 4.67) μήτ' ὦν τινι πῆμα πορών (P. 4.297) πόρεν τε κίθαριν (P. 5.65) γλυκυτάτᾳ γενεᾷ εὐώνυμον κτεάνων κρατίσταν χάριν πορών (P. 11.58) ἐπεί σφιν Αἰακίδαι ἔπορον ἔξοχον αἶσαν (N. 6.47) πάντα δ' ἐξειπεῖν, ὅσ ἀγώνιος Ἑρμᾶς Ἡροδότῳ ἔπορεν (ἔμπορεν v. l.: Ἡροδότοἰ ἔπορεν coni. Turyn: πέπορεν Maas) (I. 1.61) ἐν Κρίσᾳ δ' εὐρυσθενὴς εἶδ Ἀπόλλων μιν πόρε τ ἀγλαίαν (I. 2.18) τόνδε πορὼν γενεᾷ θαυμαστὸν ὕμνον (sc. Ποσειδάν) (I. 4.21) ἄμμι δ' ὦ χρυσέᾳ κόμᾳ θάλλων, πόρε, Λοξία, τεαῖσιν ἁμίλλαισιν εὐανθέα καὶ Πυθόι στέφανον (I. 7.49) add. inf., καί ῥά μιν Μάγνητι φέρων πόρε Κενταύρῳ διδάξαι (P. 3.45) ἔνθεν δ' ὔμμι Λατοίδας ἔπορεν Λιβύας πεδίον σὺν θεῶν τιμαῖς ὀφέλλειν (P. 4.259) ὑμῖν ἄνευθ' ἐπαγορίας ἔπορεν, ὦ παῖδες, ἐρατειναῖς ἐν εὐναῖς μαλθακᾶς ὥρας ἀπὸ καρπὸν δρέπεσθαι fr. 122. 6. ]πορεν Ἡρακλει πρωτω[ P. Oxy. 2622, fr. 1. 8. ad ?fr. 346. c. acc. pers., Κύκνου τε θανάτῳ πόρεν (sc. Ἀχιλλεύς) (O. 2.82)
   b have gained κενεὰ πνεύσαις ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν (O. 10.93)

Greek Monotonic

πορεῖν: αόρ. βʹ, βλ. *πόρω.