ἀποστατέω

English (LSJ)

   A stand aloof from, τινός A.Ch.826(lyr.), Fr.161, 301; οὔκουν πάρος γε σῆς ἀπεστάτουν φρενός S.Ant.993; μορφῆς δὲ τῆς σῆς οὐκ ἀπεστάτει was not far from .., Id.OT743; fall off from, fail one, κοὐκ ἀποστατῶ φίλων Ar.Av.312; βουλευτέον ὅπως μηδεὶς τῶν νῦν παρόντων ἀποστατήσει ἡμῶν συμμάχων X.Cyr.4.5.24; ἀ. τῶν ὄντων to be absent from, Pl.Prm.144b, cf. Tht.205a.    2 of the soul, etc., fall away from the divine, Plot.5.1.5, 5.3.16.    II abs., stand alocf, be absent, A.Ch.444(lyr.); ἑκάς, πρόσω ἀ., Id.Ag.1104(lyr.), Eu.65; σμικρὸν ἀ. Pl.Cra.428d.