ἐννεακαιδεκαετηρίς

From LSJ
Revision as of 06:16, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (2)

ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἀποθνήσκει νέος → he whom the gods love dies young, only the good die young

Source

English (LSJ)

ίδος, ἡ,

   A cycle of nineteen years, D S. 12.36, Placit.2.32.2, Ptol.Tetr.205.

German (Pape)

[Seite 846] ίδος, ἡ, Zeit von neunzehn Jahren, Plut. plac. phil. 2, 32 D. Sic. 12, 36.

Greek (Liddell-Scott)

ἐννεακαιδεκαετηρίς: -ίδος, ἡ, κύκλος ἐκ δεκαεννέα ἐτῶν εἰσαχθεὶς ἐν Ἀθήναις (πιθανῶς ὑπὸ Μέτωνος) π. Χ. 432, πρὸς συμβιβασμὸν τῶν σεληνιακῶν μηνῶν μετὰ τοῦ ἡλιακοῦ ἔτους, Διόδ. 12. 36, Πλούτ. 2. 892C· ἴδε Κλίντωνος F. H. 2. σ. 337 καὶ πρβλ. ὀκταετηρίς.

French (Bailly abrégé)

ίδος (ἡ) :
cycle de dix-neuf ans.
Étymologie: ἐννεακαίδεκα, ἔτος.

Spanish (DGE)

-ίδος, ἡ
astr. período o ciclo decemnovenal o lunar cuando las fases de la luna vuelven a producirse en las mismas fechas τοῦτο δὲ καὶ διὰ τῆς ἐννεακαιδεκαετηρίδος φανερὸν γίνεται Gem.8.48, cf. Ach.Tat.Phaen.3.3, Sch.Arat.752, 756, tb. llamado μέγας ἐνιαυτός Placit.2.32.2, D.S.12.36
o, por su descubridor, año de Metón, D.S.ib., cf. Ach.Tat.Intr.Arat.19.13, Phot.ε 955, Sud.s.u. ἐνιαυτὸς Μέτωνος
c. implicaciones en astrol., Ptol.Tetr.4.10.9, Vett.Val.31.30, 32.5.

Greek Monolingual

ἐννεακαιδεκαετηρίς, η (Α)
χρονική περίοδος δεκαεννέα ετών, χρονολογικός κύκλος δεκαεννέα ετών, από τα οποία τα δώδεκα ήταν κοινά και τα επτά εμβόλιμα
αλλιώς ο ενιαυτός του Μέτωνος ή μέγας ενιαυτός.

Russian (Dvoretsky)

ἐννεακαιδεκαετηρίς: ίδος ἡ период в девятнадцать лет Diod., Plut.