ἀρχέπολις
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ι,
A ruling a city, Pi.P.9.54.
German (Pape)
[Seite 365] stadtbeherrschend, Pind. P. 9, 56.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρχέπολις: ι, γεν, εως, (ιδος, Θησ. Στ.), ἄρχων πόλεως, ἔνθα νιν ἀρχέπολιν θήσεις Πινδ. Π. 9. 91.
French (Bailly abrégé)
ις, ι;
qui gouverne la cité.
Étymologie: ἄρχω, πόλις.
English (Slater)
ἀρχέπολις f. adj.,
1 ruling the city “ἔνθα νιν (= Κυράναν) ἀρχέπολιν θήσεις” (P. 9.54)
Spanish (DGE)
ἡ
soberana de la ciudad, ἔνθα νιν (e.d. Κυράναν) ἀρχέπολιν θήσεις Pi.P.9.54.
Greek Monolingual
ἀρχέπολις, ο (Α)
αυτός που άρχει σε μια πόλη, ο ηγέτης.
Greek Monotonic
ἀρχέπολις: -ι, γεν. -εως, άρχοντας μιας πόλης, σε Πίνδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀρχέπολις: ι, gen. εως владеющий или правящий городом Pind.
