παχύαιμος
From LSJ
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
English (LSJ)
[ῠ], ον,
A thick-blooded, Hp.Vict.2.46.
German (Pape)
[Seite 539] dickblütig, Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
πᾰχύαιμος: -ον, ὁ ἔχων παχὺ ἢ πηκτὸν αἷμα, Ἱππ. 357. 10.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που έχει πηχτό αίμα («ζῷον παχύαιμον», Ιπποκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παχυ- + -αιμος (< αἷμα), πρβλ. ολιγό-αιμος].
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παχύαιμος -ον [παχύς, αἷμα] met dik bloed.
