πλημυρίς

English (LSJ)

ίδος, ἡ,

   A rise of the sea, as at flood-tide, πλημῠρὶς ἐκ πόντοιο of the wave caused by the rock thrown by the Cyclops, Od.9.486; flood-tide, opp. ἄμπωτις (ebb), π. τῆς θαλάσσης μεγάλη Hdt.8.129; π. πόντου B.Fr.30; ἡ ἔξω π. Arist.Mete.366a20, cf. Str.3.3.7 (pl.), S.E.M.9.79 (pl.).    2 generally, flood, deluge, Arist.Mu.397a28 (pl.); of tears, σταγόνες . . δυσχίμου πλημῡρίδος A. Ch.186; ὀφθαλμοτέγκτῳ δεύεται πλημῡρίδι E.Alc.184.    3 redundance, congestion of the fluids of the body, Hp.Acut.62. [ῠ Hom. l.c., and prob. in B.l.c.; ῡ Trag., but ῠ in later Ep., cf. A.R.4.1269, 1241: in πλήμυρα, πλημυρέω, πλημύρω, ῡ always.] (The spelling πλημμ- in this word and its cognates commonly found in codd. arises from the false etymology from πλήν, μύρομαι; the correct spelling is found in B.5.107, POxy.1409.17, OGI666.8 (v. πλημύρω), etc., and good Mss. of Hp.Acut.62, AP5.203 (Mel.), cf. Archil. 97.)

French (Bailly abrégé)

ίδος (ἡ) :
mieux que πλημμυρίς;
1 flot de la mer ; flux, p. opp. au reflux;
2 fig. déluge de larmes.
Étymologie: πίμπλημι.

English (Autenrieth)

ίδος: rise of the sea, swell, flood, Od. 9.486†.

Greek Monolingual

-ίδος, ἡ, Α
βλ. πλημμυρίδα.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πλημυρίς -ίδος, ἡ [πλήμη: vloed] Hom. -μῠ-, trag. -μῡ-, later -μῠ- en -μῡ- vloed, vloedgolf. stroom:. σταγόνες... δυσχίμου πλημυρίδος druppels van een gruwelijke tranenstroom Aeschl. Ch. 186. opeenhoping van vocht. Hp. Acut. 62.