ἀλαλαγμός
εἰς ἀναισχύντους θήκας ἐτράποντο → they resorted to disgraceful modes of burial, they lost all shame in the burial of the dead
English (LSJ)
ὁ,
A = ἀλαλαγή, Hdt.8.37, Plu.2.564b, Arr.An.5.10.4, Onos.29.1. II generally, loud noise, τυμπάνων, αὐλοῦ, E.Cyc.65, Hel.1352 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 88] ὁ, dasselbe, Her. 8, 37, Kriegsgeschrei; Sp. Auch τυμπάνων, Paukenschall, Eur. Cycl. 65; αὐλῶν, Flötentlang, Hel. 1352.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλαλαγμός: ὁ = ἀλαλαγή, Ἡρ. 8. 37. ΙΙ. καθόλου, μέγας θόρυβος, τυμπάνων, αὐλοῦ, Εὐρ. Κύκλ. 65, Ἑλ. 1352.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
cri de guerre.
Étymologie: ἀλαλάζω.
Spanish (DGE)
(ἀλᾰλαγμός) -οῦ, ὁ
• Prosodia: [ᾰ-]
1 clamor, grito de guerra A.Fr.451c.30, IStratonikeia 10.24 (I a.C.), Arr.An.5.10.4, Plu.2.201e, Onas.29.1, Orac.Sib.3.305, μάχης Nonn.D.47.581
•clamor de voces sobrenaturales, Hdt.8.37, de las almas errantes ἀλαλαγμοῖς θρήνου καὶ φόβου Plu.2.564b
•en una calamidad ἀ. ἀνδρῶν el clamor de los hombres op. ὀλολυγμὸς γυναικῶν Ach.Tat.3.2.8, lat. eiulatio, Gloss.2.224
•plu. alaridos de mujeres μετ' ὀλοφυρμῶν καὶ ἀλαλαγμῶν Plu.2.610c
•de gritos de júbilo aclamación c. gen. obj. ἀ. βασιλέως Aq.Nu.23.21, lat. iubilatio, Gloss.2.224.
2 estrépito de instrumentos rituales τυμπάνων E.Cyc.65, αὐλοῦ E.Hel.1352, ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ con címbalos resonantes LXX Ps.150.5
•balido προβάτων καὶ κριῶν LXX Ie.32.36.
Greek Monolingual
ο (Α ἀλαλαγμὸς) ἀλαλάζω
δυνατή κραυγή, ιδίως χαράς
αρχ.
δυνατός θόρυβος από φωνές ή ήχους, ακόμη και κραυγή οδύνης, ολολυγμός.
Greek Monotonic
ἀλαλαγμός: ὁ,
I. = ἀλαλαγή, σε Ηρόδ.
II. δυνατός, μεγάλος θόρυβος, τυμπάνων, αὐλοῦ, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἀλᾰλαγμός: (ᾰλ) ὁ
1) Her. = ἀλαλή;
2) шум, бой (τυμπάνων Eur.);
3) звуки, пение (sc. αὐλοῦ Eur.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀλαλαγμός -οῦ, ὁ ἀλαλάζω
1. geschreeuw.
2. uitbr. hard geluid, lawaai. Eur.
