ἀνολοφύρομαι

English (LSJ)

[ῡ],

   A bewail aloud, Th.8.81, X.Cyr.7.3.14, J.AJ2.6.4: c. part., ἀ. ποθῶν . . Pl.Prt.327d.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνολοφύρομαι: [ῡ], ἀποθ., = ἀνοδύρομαι, θρηνολογῶ, τὴν ἰδίαν ξυμφορὰν ... ἀνωλοφύρατο Θουκ. 8. 81, ἡ δὲ τροφὸς ἀνωλοφύρατό τε καὶ περιεκάλυπτεν ἄμφω Ξεν. Κύρ. 7. 3, 14, μετὰ μετοχῆς, ἀνολοφύραι’ ἂν ποθῶν ..., Πλάτ. Πρωτ. 327D.

French (Bailly abrégé)

ao. ἀνωλοφυράμην;
se lamenter.
Étymologie: ἀνά, ὀλοφύρομαι.

Spanish (DGE)

lamentar τὴν ... ἰδίαν ξυμφοράν Th.8.81, cf. I.AI 2.107
•abs. lamentarse X.Cyr.7.3.14, Philostr.VA 8.12
•c. part. ἀνολοφύραι' ἂν ποθῶν añorarías entre lamentos Pl.Prt.327d.

Greek Monolingual

ἀνολοφύρομαι (Α)
θρηνώ μεγαλόφωνα, θρηνολογώ, άνολολύζω.

Greek Monotonic

ἀνολοφύρομαι: [ῡ], αποθ., ξεσπώ σε ηχηρό ολοφυρμό, σε θρήνο, σε Θουκ., Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

ἀνολοφύρομαι: (ῡ) поднимать скорбный вопль, громко рыдать Thuc., Xen., Plat.

Middle Liddell

Dep. to break into loud wailing, Thuc., Xen.