ἀκέω

From LSJ
Revision as of 15:25, 2 July 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<span class="bld">A</span> [[to be" to "<span class="bld">A</span> to [[be")

Ῥᾳθυμίας περίφευγε (γὰρ φεῦγε) καὶ κακοὺς φίλους → Malos amicos et levitatem omnem fuge → Die schlechten Freunde meide und Vergnügungssucht

Menander, Monostichoi, 467
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀκέω Medium diacritics: ἀκέω Low diacritics: ακέω Capitals: ΑΚΕΩ
Transliteration A: akéō Transliteration B: akeō Transliteration C: akeo Beta Code: a)ke/w

English (LSJ)

(A),

   A v. ἀκέομαι sub fin.
ἀκέω (B),

   A to be silent(cf.sq.), only opt. pres. ἀκέοις A.R.1.765.

German (Pape)

[Seite 71] bei Hippocr., = ἀκέομαι.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκέω: ἴδε ἀκέομαι, ἐν τέλ. ΙΙ. ἴδε τὸ ἑπόμ.

French (Bailly abrégé)

1-ῶ :
Moy. ἀκέομαι-οῦμαι plus us.
f. ἀκέσομαι, att. ἀκοῦμαι, ao. ἠκεσάμην, pf. ἤκεσμαι ou ἀκήκεσμαι;
1 soigner, guérir : ἕλκος IL une blessure ; ψώρην τινί HDT guérir qqn de la gale ; δίψαν IL étancher sa soif;
2 en gén. remédier à, réparer, remettre en état ; au mor. réparer (une faute, une injustice, etc.) ; abs. ἀλλ’ ἀκέσασθε φίλοι OD allons ! portez secours, amis !.
Étymologie: ἄκος.
2être silencieux, verbe inus., auquel on peut rattacher le part. ἀκέων (fém. ἀκέουσα), d’ord. employé adv. : silencieusement, tranquillement, doucement ; ἀκέων δαίνυσθε OD vous mangez en silence ; Ἀθηναίη ἀκέων ἦν IL Athènè était silencieuse.
Étymologie: cf. ἀκήν ; sel. d’autres ἀκέων, forme ion. d’un th. ἀκαοντ- de ἀ et χα- « sans ouvrir la bouche ».

Spanish (DGE)

• Prosodia: [ᾰ-]

• Morfología: [Hom. sólo part. ἀκέων, -ουσα pero a veces indiferente al género Ἀθηναίη ἀκέων ἦν Il.4.22, 8.459, al número ἀκέων δαίνυσθε Od.21.89, sg. opt. pres. ἀκέοις A.R.1.765]
estar silencioso, sin hablar βῆ δ' ἀκέων Il.1.34, ἀκέων δὴν ἧστο Il.1.512, ἀλλ' ἀκέουσα κάθησο Il.1.565, cf. Il.10.85, Od.9.427, 10.52, 11.142, etc., κείνους κ' εἰσορόων ἀκέοις A.R.1.765.

• Etimología: Cf. 2 ἀκή.
v. 2 ἀκέομαι.

Greek Monolingual

(I)
ἀκέω (Α)
θεραπεύω, γιατρεύω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. ἀκέομαι.
(II)
ἀκέω (Α)
σιωπώ
αμάρτυρος τ. ενεστώτα από όπου το ἀκέων.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλέπε ακή (ΙΙ)].