ἴκτις
δήλωσιν ποιούμενος ὅτι ὁ ἐντυγχάνων τοῖς τε λίθοις καὶ τοξεύμασι διεφθείρετο → intimating that it was a mere matter of chance who was hit and killed by stones and bow-shots
English (LSJ)
ῐδος (ἰκτῖδας is f.l. in Ar.Ach.880), ἡ,
A the γαλῆ ἀγρία or yellow-breasted marten, Ar. l.c., Arist.HA612b10, Nic.Th.196, cf. Sch.adloc., Aret.SD1.15. (ι is prothetic, cf. κτίδεος.)
German (Pape)
[Seite 1250] ιδος, ἡ, so nach Arcad. 35 zu accentuiren, eine Wieselart; Arist. H. A. 9, 6; Nic. Th. 196; Stob. fl. 100, 22. Bei Ar. Ach. 845 steht ἰκτῖδας ἐνύδρως, was Elmsl. in ἴκτιδας ἐνυδρίας ändert.
Greek (Liddell-Scott)
ἴκτῐς: ῐδος (Ἀρκ. 55, 6) καὶ ἰκτίς, ίδος, ἡ, κοινῶς «κουνάβι» (πρβλ. γαλέη), Ἀριστοφ. Ἀχ. 880. Ἀριστ. π. τὰ Α. Ἱστ. 9. 6, 11, Σχόλ. εἰς Νικ. Θηρ. 196, γνωστὴ ὡσαύτως τῷ Ὁμήρ., ὡς φαίνεται ἐκ τοῦ ἐπιθετ. τύπου κτίδεος ἴδε Rolleston Journ. of Anat. 2. σ. 56. (Ἡ ἐσφαλμ. γραφ. παρ’ Ἀριστοφ. (ἔνθ’ ἀνωτ.), ἰκτῖδας ἐνύδρως διορθοῦται ὑπὸ Elmsl., ἴκτῐδας, ἐνύδριας).
French (Bailly abrégé)
ιδος (ἡ) :
fouine, ou martre, animal.
Étymologie: DELG rapport prob. avec ἴκτερος, ἰκτῖνος.
Greek Monolingual
ἴκτις, -ιδος, ἡ (Α) το κουνάβι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ., η λ. συνδέεται πιθ. με τον τ. ἴκτερος. Από τη λ. ἴκτις, -ἵδος σχηματίστηκε τ. κτίδεος, με σίγηση του αρκτικού ι-, που μαρτυρείται στην Ιλιάδα ως: κτιδέη κυνέη «περικεφαλαία από δέρμα ικτίδος»].
Greek Monotonic
ἴκτῐς: -ῐδος, ἡ, κουνάβι (πρβλ. γαλέη), Λατ. mustela, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἴκτις: ιδος и ἰκτίς, ίδος ἡ куница Arph., Arst.
Frisk Etymological English
-ιδος
Grammatical information: f.
Meaning: marten (Ar., Arist.);
Other forms: also ἰκτίς, -ίδος
Derivatives: κτίδεος (ἰκτίδεος Suid.) in κτιδέη κυνέη helmet of marten-skin (Κ 335, 458) with apocope of the first vowel (P. Maas KZ 60, 286, Leumann Hom. Wörter 53f.); artificial backformation κτίς H. s. κτιδέα.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: No etymology; cf. on ἴκτερος.
Middle Liddell
ἴκτῐς, ῐδος, ἡ,
the yellow-breasted marten, the marten-cat, (cf. γαλέἠ, Lat. mustela, Ar.
Frisk Etymology German
ἴκτις: -ιδος (ἰκτίς, -ίδος)
{íktis}
Grammar: f.
Meaning: Marder (Ar., Arist., Nik.);
Derivative: davon κτίδεος (ἰκτίδεος Suid.) in κτιδέη κυνέη Helm aus Marderfell (Κ 335, 458) mit Apokope des Anlautvokals, vielleicht durch Umgliederung der Wortfuge (P. Maas KZ 60, 286, Leumann Hom. Wörter 53f.); durch künstliche Rückbildung κτίς H. s. κτιδέα.
Etymology : Ohne Etymologie; vgl. zu ἴκτερος.
Page 1,719
