σκολοπίζω
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
A protect by palisades, νησία ἐσκολοπισμένα Stad. 115.
German (Pape)
[Seite 902] anpfählen, spießen, pass. sich einen Splitter einstechen, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
σκολοπίζω: (σκόλοψ) «παλουκώνω», πρβλ. ἀνασκολοπίζω. - Παθ., σκολοπισθῆναι, κεντοῦμαι ὑπὸ σκόλοπος, «παίρνω ἀγκίδα», Διοσκ. (ἐν τοῖς Νόθ.) σ. 477F.
French (Bailly abrégé)
1 piquer avec un éclat de bois;
2 protéger à l’aide de palissades.
Étymologie: σκόλοψ.
Greek Monolingual
ΝΑ σκόλοψ, -οπος]
μπήγω σε σκόλοπα, ανασκολοπίζω, παλουκώνω
αρχ.
παθ. σκολοπίζομαι
προφυλάσσομαι με φράγμα από πασσάλους.
Greek Monotonic
σκολοπίζω: (σκόλοψ), παλουκώνω, σουβλίζω, ανασκολοπίζω.
