ὀτοτύζω
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
A cry ὀτοτοῖ, wail aloud, Ar.Pax1011, Th.1081, Schwyzer 323C35 (Delph., iv B. C.): fut. ὀτοτύξομαι Ar.Lys.520:—Pass., to be bewailed, ὀτοτύζεται . . A.Ch.327 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 405] auch ὀττοτύζω, fut. ὀτοτύξεσθαι, Ar. Lys. 520, ὀτοτοῖ rufen, wehklagen, jammern; absolut, Ar. Pax 976 Th. 1082; c. acc., dah. auch pass. ὀτοτύζεται ὁ θανών, Aesch. Ch. 324.
Greek (Liddell-Scott)
ὀτοτύζω: κράζω ὀτοτοῖ, θρηνῶ μεγαλοφώνως, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1011, Θεσμ. 1081, μέλλ. ὀτοτύξομαι, ὁ αὐτ. Λυσ. 520. - Παθ., θρηνοῦμαι, ὀτοτύζεται ... Αἰσχύλ. Χο. 329. Πρβλ. ἀν-, ἐποτοτύζω.
French (Bailly abrégé)
f. ὀτοτύξομαι, ao. et pf. inus.
se lamenter, se plaindre, déplorer ; Pass. être pleuré.
Étymologie: ὀτοτοῖ.
Greek Monolingual
ὀτοτύζω (Α) οτοτοί
1. κράζω, ξεφωνίζω οτοτοί, θρηνώ μεγαλόφωνα, ολοφύρομαι
2. παθ. ὀτοτύζομαι
θρηνούμαι, μέ θρηνούν («ὀτοτύζεται δ' ὁ θνῄσκων», Αισχύλ.).
Greek Monotonic
ὀτοτύζω: μέλ. -ξομαι, θρηνώ γοερά, σε Αριστοφ.· μέλ. ὀτοτύξομαι, στον ίδ. — Παθ., θρηνούμαι, με θρηνολογούν, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ὀτοτύζω: (fut. ὀτοτύξομαι) кричать ὀτοτοῖ, вопить от горя, громко рыдать Arph.: ὀτοτύζεται ὁ θνῄσκων Aesch. умирающий кричит от боли.
Middle Liddell
to wail aloud, Ar.; fut. ὀτοτύξομαι, Ar.:—Pass. to be bewailed, Aesch.
