δισταγμός
μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι ὄτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν → blessed are the poor in spirit, for theirs is the kingdom of heaven (Matthew 5:3)
English (LSJ)
ὁ, = δίσταγμα, Agatharch. 21, Plu. 2.214f, Steph. in Hp. 1.59 D.
German (Pape)
[Seite 643] ὁ, das Zweifeln, der Zweifel, Plut. Apophth. Lac. p. 191 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δισταγμός: ὁ, (διστάζω) ἀμφιβολία, ἐνδοιασμός, Πλούτ. 2. 214Ε.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
doute, incertitude.
Étymologie: διστάζω.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
1 duda, incertidumbre Agatharch.21, Phld.Rh.2.183Aur., D.T.Fr.45, A.D.Synt.264.27, Plu.2.214f, Amph.Ep.Syn.43, Steph.in Hp.Progn.126.14, Porph.ad Il.11.28, Sch.Er.Il.2.72b, 339a, Sch.Ar.Eq.22a.
2 vacilación Herm.Sim.9.28.4, Eus.HE 10.6.3.
Greek Monolingual
ο (AM δισταγμός
Α και διστασμός) διστάζω
το να διστάζει κανείς, ενδοιασμός
αρχ.
αμφιβολία.
Russian (Dvoretsky)
δισταγμός: ὁ колебание, нерешительность Plut.
