ὑπναλέος

English (LSJ)

α, ον, (ὕπνος) A = ὑπνηρός, Nic.Th.162, Al.85, Aret.SD 2.13; seen in sleep, ὄνειροι AP5.242 (Maced.); τέρας ὑπνα[λέον] is prob. in Pi.Pae.8.34. II Act., sending to sleep, κόπος AP5.46 (Rufin.).

German (Pape)

[Seite 1207] schläfrig, bes. sp. D., wie Bian. 2 (IX, 227); auch einschläfernd, κόπος Rutin. 5 (V, 47); Nonn. D. 9, 281; ὄνειρος Maced. 4 (V, 243).

Greek (Liddell-Scott)

ὑπνᾰλέος: -α, -ον, = ὑπνηρός, Νικάνδρ. Θηρ. 160, Ἀλεξιφ. 85. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ ἐπιφέρων ὕπνον, ὑπνωτικός, κόπος Ἀνθ. Παλατ. 5. 47· ὄνειροι αὐτόθι 243.

English (Slater)

ὑπναλέος
   1 seen in sleep “τέρας ὑπνα[λέον” (v. τέρας) Πα. 8A. 24.

Greek Monolingual

-α, -ο / ὑπναλέος, -α, -ον, ΝΑ
αυτός που νυστάζει εύκολα, που τον πιάνει εύκολα ο ύπνος
νεοελλ.
αυτός που του αρέσει πολύ ο ύπνος, υπναράς
αρχ.
αυτός που φέρνει ύπνο, υπνωτικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕπνος + κατάλ. -αλέος (πρβλ. νυστ-αλέος, πειν-αλέος)].

Russian (Dvoretsky)

ὑπνᾰλέος: 3
1) сонный, спящий: κεῖτο ὑ. Anth. он лежал и спал;
2) являющийся во сне: ὑπναλέοι ὄνειροι Anth. сновидения;
3) зовущий ко сну (κόπος Anth.).