ὑπουδαῖος

English (LSJ)

a (Ion. η), ον, (οὖδας) A subterranean, Plu.2.266e, Opp. H.3.487.

German (Pape)

[Seite 1237] unter dem Erdboden, unterirdisch; Opp. Hal. 3, 487; Plut. qu. Rom. 11.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπουδαῖος: α, (Ἰων. η), ον, (οὖδας) ὑποχθόνιος, τὸν δὲ Κρόνον ἡγοῦνται θεὸν ὑπουδαῖον Πλούτ. 2. 266Ε· τήν ποτε κούρην φησὶν ὑπουδαῖον ἔμμεναι Ὀππ. Ἁλ. 3. 487.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
souterrain.
Étymologie: ὑπό, οὖδας.

Greek Monolingual

-αία, -ον, Α
κάτω από το χώμα, υποχθόνιος («τὸν δὲ Κρόνον ἡγοῦνται θεὸν ὑπουδαῖον», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + οὐδαῖος «υπόγειος, υποχθόνιος» (< οὖδας «έδαφος»), πρβλ. κατουδαῖος].

Russian (Dvoretsky)

ὑπουδαῖος: подземный (ὑ. καὶ χθόνιος θεός Plut.).