φιλακόλαστος
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ον, fond of sensual indulgence, Plu. Tim.14; τὸ φ. Id.Galb. 19.
German (Pape)
[Seite 1274] Unmäßigkeit, Schwelgerei, Unkeuschheit liebend, ausschweifend, Plut. Galb. 19 und öfter.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλᾰκόλαστος: -ον, ὁ φιλῶν τὴν ἀκολασίαν, Πλουτ. Τιμ. 14.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που αγαπά την ακολασία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ἀκόλαστος.
Russian (Dvoretsky)
φιλακόλαστος: любящий распущенность, разнузданность Plut.
