ἐκσαόω
μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down, I no longer have the strength to hold up alone the weight of grief that pushes against me, I no longer have the strength to counterbalance alone the weight of grief that acts as counterweight, I have no longer strength to balance alone the counterpoising weight of sorrow
English (LSJ)
Ep. for ἐκσῴζω, ἐξεσάωσεν ὀϊόμενον θανέεσθαι Il.4.12; ἐξεσάωσε θαλάσσης Od.4.501; ψυχὴν δ' ἐξ. v.l. in Archil.6; [πέδιλον] ὑπ' ἰλύος A.R.1.10.
German (Pape)
[Seite 778] erretten aus; θαλάττης Od. 4, 501; vgl. Il. 4, 12; Archil. bei Schol. Ar. Pax 1301 u. sp. D., wie Ap. Rh. 1, 10, ἐξεσάωσεν ὑπ' ἰλύος.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκσᾰόω: Ἐπ. ἀντὶ τοῦ ἐκσῴζω, ἐξεσάωσεν ὀϊόμενον θανέεσθαι Ἰλ. Δ. 12· ἐξεσάωσε θαλάσσης Ὀδ. Δ. 501· ψυχὴν δ᾿ ἐξ. Ἀρχίλ. ἐν Ἀριστοφ. Εἰρ. 1301.
French (Bailly abrégé)
-αῶ;
ao. ἐξεσάωσα;
sauver de : τινα θαλάσσης OD arracher qqn à la mer ; abs. sauver de la mort, acc..
Étymologie: ἐκ, σαόω.
English (Autenrieth)
aor. ἐξεσάωσεν: save (from), τινά (τινος).
Spanish (DGE)
salvar, poner a salvo μιν ... ἐξεσάωσεν ὀϊόμενον θανέεσθαι lo sacó a salvo cuando creía que iba a morir, Il.4.12, ἐξεσάωσε θαλάσσης (lo) sacó a salvo del mar, Od.4.501, ψυχὴν δ' ἐξεσάωσα Archil.12.3, ἄλλο (πέδιλον) μὲν ἐξεσάωσεν ὑπ' ἰλύος salvó del barro una de sus sandalias A.R.1.10, θεάτρου κύκλον περιώσιον ἐξεσάωσε IEphesos 2043.3 (IV d.C.), τοίχους Test.Salaminia 204.3 (V d.C.), πτόλιν ἐξεσάωσαν ἐύκτιτον Ἀντινοῆος Dioscorus 14.34.
Greek Monotonic
ἐκσᾰόω: αόρ. αʹ ἐξεσάωσα, Επικ. αντί ἐκσῴζω, σε Όμηρ.
Russian (Dvoretsky)
ἐκσαόω: (aor. ἐξεσάωσα) Hom. = ἐκσῴζω.
