ἀναρπάξανδρος
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
f. l. for ἁρπάξανδρος, q.v.
German (Pape)
[Seite 205] κήρ, Aeseh. Spt. 776, die Männer entraffende, raubende Sphinx.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναρπάξανδρος: ἐσφαλ. γραφ. ἀντὶ ἁρπάξανδρος, ὃ ἴδε.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui entraîne les hommes (le Sphinx).
Étymologie: ἀναρπάζω, ἀνήρ.
Russian (Dvoretsky)
ἀναρπάξανδρος: похищающий мужей, т. е. губительный (κήρ Aesch. - v.l. к ἀρπάξανδρος).
