νυκτίσεμνος
From LSJ
μηδέν' ὀλβίζειν, πρὶν ἂν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ μηδὲν ἀλγεινὸν παθών → Count no man blessed 'til he's passed the endpoint of his life without grievous suffering. (Sophocles, King Oedipus 1529f.)
English (LSJ)
ον, solemnized by night, δεῖπνα A.Eu.108.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à qui l'on rend un culte nocturne.
Étymologie: νύξ, σεμνός.
Russian (Dvoretsky)
νυκτίσεμνος: (ῐ) культ. справляемый ночью (δεῖπνα Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
νυκτίσεμνος: ὁ ἐν νυκτὶ σεμνῶς γινόμενος, δεῖπνα Αἰσχύλ. Εὐμ. 108.
Greek Monolingual
νυκτίσεμνος, -ον (Α)
αυτός που γίνεται με σεμνότητα τη νύχτα («τὰ νυκτίσεμνα δεῖπνα ἐπ' ἐσχάρᾳ πυρὸς ἔθυον», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νυκτι- (βλ. ετυμολ. λ. νύχτα) + σεμνός.
Greek Monotonic
νυκτίσεμνος: -ον, αυτός που εορτάζεται με σεμνό τρόπο τη νύχτα, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
solemnised by night, Aesch.