pauxillus

οὐκ ἔστιν οὐδείς, οὐδ' ὁ Μυσῶν ἔσχατος → there is nobody, not even the last of the Mysians | there is nobody, not even the meanest of mankind

Latin > English

pauxillus pauxilla, pauxillum ADJ :: small, little

pauxillus: (pausill-), a, um,
I adj. dim. paucus, little, small (mostly ante-class.): res, Plaut. Poen. 3, 1, 63: peccatum, Turp. ap. Non. 363, 15 (al. pausillulum): ossa pauxilla atque minuta, Lucr. 1, 836: semina, id. 3, 229.—
(b) Subst.: pauxillum, i, n., a little: ex pauxillo, little by little, Plaut. Most. 4, 1, 8: da mihi pauxillum aquae ad bibendum, Vulg. Gen. 24, 43.—Esp. abl.: pauxillo, by a little, a little: pauxillo prius me convenit, Afran. ap. Charis. p. 191 P.: pauxillo levius, Cels. 5, 28, n. 18.—Adv.: pauxillum, a little, little: sed si pauxillum potes contentus esse, Plaut. Capt. 1, 2, 73: ita ut pausillum differat a caulibus, id. Truc. 3, 2, 18: pauxillum manus conseres, ut conquiescas, Vulg. Prov. 24, 33.

pauxillus,¹⁴ a, um, dim. de paucus, très petit : Pl. Pœn. 566 ; Lucr. 1, 835 || [fig.] pauxillum peccatum Turpil. d. Non. 363, 15, peccadille.

pauxillus, a, um (Demin. v. paullus), ganz wenig, ganz od. winzig klein, res, Plaut.: semina, Lucr.: nepos, Afran. fr.: aedes (Tempel), Solin. – subst., pauxillum, ī, n., ein wenig, ein Weniges, si pauxillo potes contentus esse, Plaut. capt. 176: pauxillo prius convenit me, Afran. fr.: pauxillo ([um] ein wenig) levius, Cels. – adv. = ein wenig, pauxillum manus conseres, ut conquiescas, Vulg. prov. 24, 33. – / In Hdschrn. u. Ausgg. auch pausillus; vgl. Ritschl opusc. 2, 250 (dagegen Fleckeisen Epist. crit. p. XII).