ἀρειμανής
English (LSJ)
ές, (< μαίνομαι) full of warlike frenzy, Simyl. ap. Plu. Rom. 17; Ἀριμασποί DP. 31; Οὖννοι AP 9.210.
Spanish (DGE)
(ἀρειμᾰνής) -ές
• Prosodia: [ᾰ-]
aguerrido, belicoso, feroz de pers. Ἀριμασποί D.P.31, Οὖννοι AP 9.210.9, μαχηταί Nonn.D.26.42, ἀρειμανέων γένος Ἰνδῶν Nonn.D.26.29, ἔθνος de los habitantes de la Cólquide App.Mith.15, cf. Nonn.D.26.336, γυναῖκες Nonn.D.36.176
•de Ptolomeo, Pamprepius 3.197
•de dioses o elementos divinizados Διόνυσος Nonn.D.24.178, Σιμόεντος Ἀρειμανὲς ... ὕδωρ Nonn.D.23.221, ἀρειμανέων ἀπὸ χειρῶν Simyl.SHell.724.7, θάρσος Nonn.D.21.4.
German (Pape)
[Seite 348] ές, in kriegerischer Wuth, tapfer, χεῖρες p. bei Plut. Rom. 17; Dion. Per. 31, öfter; vgl. Ep. ad. 590 (IX, 210).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
passionnée pour Arès, càd belliqueux.
Étymologie: Ἄρης, μαίνομαι.
Greek Monolingual
ἀρειμανής (-οῦς), -ές (Α)
ο αρειμάνιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άρειος + -μανής < μαίνομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἀρειμᾰνής: неистово воинственный (χεῖρες Plut.; sc. γένος Anth.).
