δορίκρανος

English (LSJ)

ον, spearheaded, λόγχη A.Pers. 148 (lyr., δορυκρ- cod. Med.).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à tête de lance.
Étymologie: δόρυ, κράνος.

German (Pape)

s. δορύκρανος.

Russian (Dvoretsky)

δορίκρᾱνος: v.l. = δορύκρανος.

Greek (Liddell-Scott)

δορίκρᾱνος: -ον, ὀ ἔχων κεφαλὴν λόγχης, Αἰσχύλ. Πέρσ. 148.

Greek Monolingual

δορίκρανος, -ον (Α)
«δορικράνου λόγχης ἰσχύς» — η δύναμη της αιχμηρής λόγχης.

Greek Monotonic

δορίκρᾱνος: -ον (κάρα), αυτός που έχει λόγχη στην κορυφή του, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

δορί-κρᾱνος, ον adj κάρα
spear-headed, Aesch.