δυσαπότρεπτος

English (LSJ)

ον, hard to dissuade, refractory, X.Mem.4.1.4, Aristaenet.1.28.

Spanish (DGE)

-ον
difícil de disuadir, contumaz de los que no reciben educación, X.Mem.4.1.4, ἐραστής Aristaenet.1.28.22
•neutr. subst. τὸ δυσαπότρεπτον = contumacia μυίας Tz.H.2.654.

German (Pape)

[Seite 676] schwer abzuwenden, Xen. Mem. 4, 1, 4 u. Sp., wie Plut. vit. pud. 15.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à détourner, à dissuader.
Étymologie: δυσ-, ἀποτρέπω.

Russian (Dvoretsky)

δυσαπότρεπτος: которого трудно отклонить или отговорить (δυσκάθεκτος καὶ δ. Xen.; δυσπαραίτητος καὶ δ. Plut. - v.l. δυσαπότριπτος).

Greek (Liddell-Scott)

δυσαπότρεπτος: -ον, δυσκόλως ἀποτρεπόμενος, Ξεν. Ἀπομν. 4. 1, 4, κτλ.

Greek Monolingual

-η, -ο (AM δυσαπότρεπτος, -ον)
αυτός που δύσκολα αποτρέπεται ή αποφεύγεται.

Greek Monotonic

δυσαπότρεπτος: -ον (ἀποτρέπω), αυτός που δύσκολα αποτρέπεται, σε Ξεν.

Middle Liddell

δυσ-απότρεπτος, ον ἀποτρέπω
hard to dissuade, Xen.