ταμιεῖον
English (LSJ)
τό, A treasury, Th.1.96, Pl.R.416d,550d, Plu.Cat.Mi. 18; of the Roman aerarium, Plb.6.31.5, IG42(1).63.7 (Epid., ii B.C.); the Imperial fiscus, PRyl.84.7 (ii A.D.), etc. 2 magazine, storehouse, Th.7.24, X.Eq.4.1, Arist.Oec.1344b33, PCair.Zen.299.7, 472.10 (iii B.C.); store-room, IG12.4.14, Pl.Prt.315d, Men.Sam.14, Str. 6.2.7, Babr.108.2, Sor.1.51, Plu.2.9e; reservoir, Hp.Vict.1.10. 3 chamber, closet, LXX Ge.43.30, al., Ev.Matt.6.6. (Freq. contr. to ταμεῖον in Papyri, Inscrr., and codd. from i B.C., Phld.Oec.p.3 J. (citing Arist. l.c.), Babr. l.c., CPR1.83 (i A.D.), SIG1242.6 (Ephesus, iii A.D.), etc.; also written ταμῖον PLond.2.216.22 (i A.D.), etc.)
German (Pape)
[Seite 1066] τό, Vorrathskammer, Magazin, Schatzkammer; Thuc. 1, 96. 7, 24; Plat. Rep. VIII, 550 d Prot. 315 d.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
lieu de dépôt du trésor public, trésor.
Étymologie: ταμίας.
Russian (Dvoretsky)
τᾰμιεῖον: τό
1 казнохранилище, казначейство Thuc., Plat.;
2 склад, кладовая Xen., Arst.
Greek (Liddell-Scott)
τᾰμιεῖον: τό, θησαυροφυλάκιον, ταμεῖον, Θουκ. 1. 96., 7. 24, Πλάτ. Πολ. 416D, 550D, κ. ἀλλ. 2) ἀποθήκη, Ξεν. Ἱππ. 4. 1, Ἀριστ. Οἰκ. 1. 6, 2. - Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σ. 202.
Greek Monolingual
τὸ, Α
βλ. ταμείο.
Greek Monotonic
τᾰμιεῖον: τό (ταμιεύω),
1. θησαυροφυλάκιο, σε Θουκ. κ.λπ.
2. αποθήκη, σε Ξεν.
Middle Liddell
τᾰμιεῖον, ου, τό, ταμιεύω
1. a treasury, Thuc., etc.
2. a magazine, Xen.
