ὑπερπλούσιος

English (LSJ)

ὑπερπλούσιον, over-wealthy, Arist.Pol.1295b7.

German (Pape)

[Seite 1201] übermäßig reich, Arist. pol. 4, 11.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
excessivement ou extrêmement riche.
Étymologie: ὑπέρ, πλούσιος.

Russian (Dvoretsky)

ὑπερπλούσιος: чрезвычайно богатый Arst.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπερπλούσιος: -ον, ὑπερβαλλόντως πλούσιος, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 11, 5.

Greek Monolingual

-ον, Α πλούσιος
βαθύπλουτος, ζάπλουτος.

Greek Monotonic

ὑπερπλούσιος: -ον, πάρα πολύ πλούσιος, βαθύπλουτος, σε Αριστ.

Middle Liddell

ὑπερ-πλούσιος, ον,
over-wealthy, exceeding rich, Arist.