μαρτιχόρας

English (LSJ)

ὁ, man-eater, i.e. tiger, described with fabulous attributes by Ctes. ap. Arist.HA501a26 (v.l. μαρτιοχώρας, μαντιχώρας), cf. Ctes.Fr.57.7, Id. ap. Paus.9.21.4 (μαρτιόρα codd.), et ap.Ael. NA4.21. (Cf. Opers. martiya- 'man', Avest. khwar- 'eat', Mod. Pers. mard-khwār 'man-eater'.)

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
tigre, animal.
Étymologie: DELG emprunt à l'iranien : v-perse martiya « homme », avest. xar « dévorer », pers. mardon-xar « mangeur d'hommes ».

German (Pape)

Ctesias und Arist. H.A. 2.1 p. 501.26, Bekker im acc. μαρτιχόραν, mit der v.l. μαντιχώρας, μαρτιχώρας.

Russian (Dvoretsky)

μαρτιχόρας: или μαντιχώρας, ου ὁ (перс. «людоед») мартихор (упоминаемое Ктесием чудовище в Индии) Arst.

Greek (Liddell-Scott)

μαρτιχόρας: ὁ, τὸ Περσικὸν mard-khora, ὁ ἀνθρωποφάγος, μυθῶδες ζῷον μνημονευόμενον ὑπὸ τοῦ Κτησίου, καὶ ὡς φαίνεται σύνθετον ἐκ λέοντος, ὕστριχος καὶ σκορπίου μετ’ ἀνθρωπίνης κεφαλῆς, Κτησ. ἐν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 1, 53· ἴδε Η. Η. Wilson on Ctesias σ. 39. Παρ’ Ἀριστ., ἔνθ’ ἀνωτ., ὑπάρχει διάφ. γραφ. μαντιχώρας, καὶ ὁ Calpurn. Ecl. 7. 59 ἔχει manticŏra.

Greek Monolingual

μαρτιχόρας και μαρτιοχώρας και μαντιχώρας, ὁ (Α)
μυθικό τετράποδο ζώο τών Ινδιών, το οποίο είχε κεφάλι ζώου και σώμα ανθρώπου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για δάνειο από την Ιρανική, πρβλ. αρχ. περσ. martiya- «άνθρωπος», αβεστ. x^var- «καταβροχθίζω», περσ. mardom-xār «ανθρωποφάγος»].

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: acc. to Ktesias (apud Arist., Paus.) Indian name of a mythical animal, acc. to Paus. 9, 21, 4 (with μαρτιόρα) the tigre, = ἀνδροφάγος.
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Iran.
Etymology: From Iranian; to OP martiya- m. man and Av. xvar- consume, NP mardom-xār man-eater. On the notation cf. Schulze Kl. Schr. 272 n. 1.

Frisk Etymology German

μαρτιχόρας: {martikhóras}
Grammar: m.
Meaning: nach Ktes. (bei Arist., Paus. u. a.) indische Ben. eines fabelhaften Tieres, nach Paus. 9, 21, 4 (wo μαρτιόρα) der Tiger, = ἀνδροφάγος.
Etymology: Aus dem Iranischen; zu apers. martiya- m. Mensch und aw. x^var- verzehren, np. mard-x^vār Menschenfresser. Zur Schreibung vgl. Schulze Kl. Schr. 272 A. 1.
Page 2,178