τελεσιουργέω
Ἡ πατρίς, ὡς ἔοικε, φίλτατον βροτοῖς → Homini, ut videtur, patria res dulcissima est → Die Heimat ist der Menschen Liebstes, wie es scheint
English (LSJ)
A bring their young to perfection, of viviparous animals, Arist.GA718b10, 732a25, Sor.1.15:—Pass., Arist.HA565b23, D.S.5.4, Placit.5.13.3: metaph. of sciences, Phld.Rh.1.1 S.
2 create perfection, Procl.Inst.133.
II accomplish fully, Plb.5.4.10, Jul.Or.7.222a (Pass.), etc.; give effect to, τι Luc.Nav.25.
III initiate fully into a philosophical system, Epicur.Ep.1p.4U. (Pass.).
German (Pape)
[Seite 1085] ein Plerk vollenden, vollbringen, Sp., wie Pol. 5, 4, 10; vollkommen oder reif machen, Arist. H. A. 6, 10; Plut. u. D. Sic.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
faire se réaliser.
Étymologie: τελεσιουργός.
Greek (Liddell-Scott)
τελεσιουργέω: ἐπὶ τῶν ζῳοτόκων ζῴων, τῶν δὲ ζῴων τὰ μὲν τελεσιουργεῖ καὶ ἐκπέμπει θύραζε ὅμοιον ἑαυτῷ, οἷον ὅσα ζῳοτοκεῖ εἰς τοὐμφανὲς Ἀριστ. π. Ζ. Γενέσ. 2. 1, 8, πρβλ. 1. 8, 4. - Παθ., ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 10, 16, Διόδ. 5. 4. ΙΙ. ἐκτελῶ ἐντελῶς, Πολύβ. 5. 4, 10, Πλούτ., κλπ.· - κάμνω τι ἀποτελεσματικόν, τι Λουκ. Πλοῖον 25.
Russian (Dvoretsky)
τελεσιουργέω:
1 доводить до конца, завершать, осуществлять (τὴν κατάληψιν τῆς πόλεως Polyb.): καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργήσειεν αὐτά! Luc. о, если бы Гермес устроил мне это!;
2 доводить до зрелости, давать зрелый плод, донашивать Arst.: τετελεσιουργῆσθαι Diod. (о жатве) созреть.
