σύμφυτον
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
τό,
A comfrey, Symphytum bulbosum, Arist.HA616a1, Dsc.4.10, Ael.NA4.47.
2 σ. πετραῖον, low pine, Coris monspeliensis, Dsc.4.9.
3 = ἑλένιον, Id.1.28.
4 = γλυκύρριζα, Id.3.5 (versio Latina).
German (Pape)
[Seite 993] τό, eine Pflanze, von ihrer Heilkraft so benannt, weil sie das Zuwachsen, Zuheilen der Wunden befördert, Diosc., Symphytum officinale, Linn.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
grande consoude, plante qui a la vertu de rapprocher les chairs.
Étymologie: συμφύω.
Greek (Liddell-Scott)
σύμφυτον: τό, φυτόν τι κληθὲν οὕτως ἐκ τῆς θεραπευτικῆς αὐτοῦ ἰδιότητος τοῦ κλείειν τὰ τραύματα (ἴδε προηγ.), symphytum officinale, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 13, 4, Διοσκ. 4. 10, Ἀρεταῖ., κλπ.
Russian (Dvoretsky)
σύμφῠτον: τό
1 врожденное свойство Arst.;
2 родная плоть, родня, свои Eur.;
3 бот. живокость или окопник (Symphytum officinale) Arst., Luc.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σύμφυτον -ου, τό [συμφύω] smeerwortel (plant).
