μεταβάτης
Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous
English (LSJ)
[ᾰ], ου, ὁ, = Lat. desultor, trick-rider, Hsch. s.v. ζευγηλάτης.
German (Pape)
[Seite 144] ὁ, der Übergehende, der von Einem zum Andern geht, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
μεταβάτης: -ου, ὁ, τὸ Λατ. desultor, ὁ εἰς ἄλλο καὶ ἄλλο μεταπηδῶν, Ἡσύχ. ἐν λ. ζευγηλάτης. ― Ἐκκλ., ἐπὶ ἐπισκόπων μὴ κανονικῶς μετατιθεμένων εἰς ἐπισκοπὴν ἄλλην, Σύνοδ. Κωνστ. (536 μ.Χ.) 1180Ε.
Greek Monolingual
μεταβάτης, o (ΑM) μεταβαίνω
μσν.
1. αυτός που μετακινείται από το ένα μέρος στο άλλο
2. μτφ. αποστάτης
2. εκκλ. επίσκοπος που μετατίθεται αντικανονικά από μία επισκοπή σε άλλη
αρχ.
ιππέας που μπορεί να μεταπηδά από το ένα άλογο στο άλλο, άμφιππος.
