τάραγμα

English (LSJ)

[τᾰ], ατος, τό, disquietude, ἐν φρενῶν τ. πέπτωκα E.HF 1091, cf. 907 (lyr.); τ. δαιμόνιον D.H.8.52; πάθη καὶ ταράγματα Demetr.Lac.Herc.1012.27.

German (Pape)

[Seite 1069] τό, Unruhe, Verwirrung, ἐν φρενῶν ταράγματι πέπτωκα δεινῷ Eur. Herc. Fur. 1091.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
trouble.
Étymologie: ταράσσω.

Russian (Dvoretsky)

τάραγμα: ατος (τᾰ) τό
1 смятение, замешательство, смута (φρενῶν Eur.);
2 крушение, крах, обвал (μελάθρων Eur.).

Greek (Liddell-Scott)

τάραγμα: [ᾰ], τό, = τῷ ἑπομ., ὡς δ’ ἐν κλύδωνι καὶ φρενῶν ταράγματι πέπτωκα δεινῷ Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1091, πρβλ. 907.

Greek Monolingual

το, ΝΑ, και τάραμα Ν ταράσσω
η ενέργεια και το αποτέλεσμα του ταράζω, ψυχική αναστάτωση, ταραχή (α. «όταν άκουσε τα νέα μου τον έπιασε τάραγμα» β. «ἐν κλύδωνι καὶ φρενῶν ταράγματι πέπτωκα δεινῷ», Ευρ.)
νεοελλ.
1. ανακίνηση, ανακάτεμα
2. τράνταγμα
3. ιατρ. α) επιληψία
β) (για πυρετό) προσβολή που συνοδεύεται από ρίγη.

Greek Monotonic

τάραγμα: [ᾰ], -ατος, τό (ταράσσω), ανησυχία, σε Ευρ.

English (Woodhouse)

agitation, alarm, confusion, disorder, distress, disturbance, noise, perturbation, mental agitation