ἀστεμφής
Κατηγορεῖν οὐκ ἔστι καὶ κρίνειν ὁμοῦ → Iudex et accusator esse idem nequit → Wer anklagt, darf nicht auch noch Richter sein zugleich
English (LSJ)
ές,
A unmoved, unshaken, βουλή Il.2.344; βίη A.R.4.1375; ἀστεμφὲς ἔχεσκε [τὸ σκῆπτρον] he held it stiff, Il.3.219; οὐδός Hes.Th.812; ἀ. οἵη νέκυς Opp.H.2.70. Adv., ὑμεῖς ἀστεμφέως ἐχέμεν you hold fast! Od.4.419, cf. 459; ἀστεμφῶς τὸν βίον διενήξατο Marin. Procl.15: neut. ἀστεμφές as Adv., stiffly, starkly, Mosch.4.113; νεφέλαι . . ἀ. μελανεῦσαι dark without relief, Arat.878. 2 of persons, stiff, ποιηταὶ σκληροὶ καὶ ἀ. Ar.Fr.579; ἀ. τελαμών unflinching, Theoc.13.37; as pr. n. of a Titan, Emp.123. 3 metaph., of a trap, relentless, AP6.296 (Leon.); ζυγός, δεσμός, Opp.H.1.417, 2.84; νύξ AP9.424 (Duris).—Poet. word, also in late Prose, Agath.1.21. (Cf. στέμβω, στέμφυλον, Skt. stabhnaā´ti `supports', `holds fast'.)
German (Pape)
[Seite 375] ές (στέμβω), 1) unerschütterlich, unwandelbar, fest, ἀστεμφέα βουλήν Iliad. 2, 344; σκῆπτρον δ' οὔτ'ὀπίσω οὔτε προπρηνὲς ἐνώμα, ἀλλ' ἀστεμφὲς ἒχεσκεν 3, 219; ἀστεμφέως ἔχειν, festhalten, nicht loslassen, Od. 4, 419. 459. So auch Sp. D., τελαμών Theocr. 13, 37; βίη Ap. Rh. 4, 1375; δόμος Orph. Arg. 665; vgl. Opp. H. 4, 613. Dah. grausam, hart, ποδάγρη Leon. Tar. 12 (VI, 296); δεσμός Opp. H. 2, 84. – 2) ungekeltert, von Trauben?