ἀλάθητος
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
English (LSJ)
[λᾱ], ον
A Glossaria on ἄληστος, Suid.: coupled with ἄλαστος, Sch.E.Hec.685.
2 not escaping detection, Astramps. Orac.13.1.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [ᾰλᾱ-]
1 que no pasa inadvertido, inolvidable ἀλάθητα ἔργα ποιῶν Sch.E.Hec.685D., κακά Eust.1415.12, Sud.s.u. ἄληστος.
2 al que no le pasa nada inadvertido, que todo lo ve τὸ θεῖον Aesop.36.2, 3, 67.2.
German (Pape)
[Seite 88] 1) nicht zu vergessen, VLL. – 2) dem Nichts entgeht; τὸ θεῖον Aesop. 16.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à qui l'on ne cache rien, à qui rien n'échappe.
Étymologie: ἀ, λανθάνω.
Russian (Dvoretsky)
ἀλάθητος: (λᾰ) от которого ничего не может укрыться, всевидящий (τὸ θεῖον Aesop.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀλάθητος: [λᾱ], ον, = ἄληστος, ὃν οὐδὲν λανθάνει, οὗ τὴν προσοχὴν ἢ μνήμην οὐδὲν διαφεύγει, Αἴσωπ., Εὐστ. καὶ μεταγενέσ.
Greek Monolingual
-η, -ο (Μ αλάθητος, -ον)
νεοελλ.
1. αυτός που δεν κάνει λάθη, ο αλάθευτος
2. αυτός που δεν διαπράττει αμαρτήματα, ο αναμάρτητος
3. αυτός που δεν περιέχει λάθη, ο αλάνθαστος
4. το ουδ. ως ουσ. το αλάθητο
μσν.
αυτός που δεν λησμονιέται ή δεν μπορεί να λησμονηθεί, αξέχαστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + ἔλαθον, λανθάνω.
ΠΑΡ. νεοελλ. αλάθητο].
