κύμβη

English (LSJ)

(A), ἡ,

   A hollow of a vessel: drinking-cup, bowl, Nic.Al.164, 389, Th.948, Philem.Gloss. ap. Ath.11.483a; = ὀξύβαφον, Hsch.    II boat, S.Fr.127; Phoenician acc. to Plin.HN7.208.    III knapsack, wallet, Hsch. (Cf. κύμβος.)
κύμβη (B), ἡ,

   A = κύβη, head, EM545.27: hence, a kind of bird, perh. tumbler-pigeon (cf. κύμβαχος), πτεροβάμονες κύμβαι Emp.20.7.

German (Pape)

[Seite 1530] ἡ (vgl. κύμβος, sanscr. kumba, Kübel), übh. Höhlung, hohles Gefäß; – a) Kahn, Nachen, ἵπποισιν ἢ κύμβαισι ναυστολεῖς χθόνα Soph. frg. 129; vgl. Ath. XI, 482 d. – b) ein Gefäß, Becken, Nic. Al. 164. – c) πτεροβάμονες κύμβαι, bei Empedocl. 226, sind die Vögel. – d) ein Ränzel, πήρα, VLL. – Auch = κεφαλή. Vgl. κυβή u. κύμβαχος.

Greek (Liddell-Scott)

κύμβη: (Α), ἡ, τὸ κοῖλον ἀγγείου· ἀγγεῖον πρὸς πόσιν, ἔκπωμα, ποτήριον, Νικ. Ἀλ. 164, 389, Θ. 943, Ἀθήν. 483Α· = ὀξύβαφον Ἡσύχ. ΙΙ. λέμβος, πλοιάριον, Λατ. cymba Σοφ. Ἀποσπ. 120. ΙΙΙ. πήρα, «ταγάρι», σάκκος, ὡς τὸ κύββα, Ἡσύχ. (Πρβλ. κύμβος, κύμβαλον, κύπελλον, κύββα, Σανσκρ. kumbhas.)