ἐμπομπεύω
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
A walk in procession: hence metaph., c. dat., plume oneself upon, Plu.2.527f; τῇ κιθάρᾳ Luc.Ind.10, cf. Arg.2 D.20; ἐν πολλαῖς ῥάβδοις D.C.77.5; τῷ λόγῳ Procop.Gaz.Ep.69; γῆ ἐ. ἄνθεσιν Id.p.141 B.; τοσούτοις δήμοις Hld.3.7.
German (Pape)
[Seite 816] in einem Festaufzuge aufführen, D. Cass. 77, 5; auch intrans., in einem solchen Aufzuge einhergehen, Heliod. 3, 7. – Uebertr., großthun, prahlen mit Etwas, τινί; Luc. adv. ind. 10 merc. cond. 4.
Greek (Liddell-Scott)
ἐμπομπεύω: βαδίζω ἐν πομπῇ, βρενθύομαι, γαυριῶ, σοβαρεύομαι, ἀλαζονεύομαι, κομπάζω, Δίων Κ. 77. 5˙ μάτην ἐμπομπεύσαντες τῇ κιθάρᾳ Λουκ. πρὸς Ἀπαίδ. 10˙ ἀπολ., Κλήμ. Ἀλ. 272. 296.
